خیلی از تایم شبانه روز من ، میگذره برای کمک کردن به بقیه‌‌.اکثرا از طریق تلگرام و واتساپ

یکی از دوستانم تولد همسرشه و میپرسه چی بخره و چجوری جشن بگیره

اون یکی نیاز داره فقط حرف بزنه

یکی دنبال لینک کلاساست

یکی فایلی که استاد داده رو میخواد

یکی معرفی سایت میخواد

همه و همه رو در حدی که بتونم کمک میکنم‌

انقدر اینکار برام لذتبخشه که حس میکنم موهبت خداست به من:)))

که در حد توانم کمک کنم به بقیه.حتی شده با گفتن یه جمله!!

هرکی بهم پیام میده قطعا راهنماییش میکنم‌

اگه مثل امشب خودم نتونم ، از رفقای دیگم میپرسم و اونا همه مهربون تر از من ، لطف میکنن و راهنمایی میکنن.

.

خواستم بگم دنیا برای هممون جا داره.

با کمک کردن به بقیه راه خودمون رو هموار میکنیم و من به این اعتقاد دارم.

اگه الان تا حد زیادی تو مسیر هدفم پیش میرم ، دعای کساییه که کمکشون کردم:)))) البته که وظیفم بوده

کمک کنین و مهربون باشین!

این زنجیره ی مهربونی رو قطع نکنین *_*

.

پ.ن : باور کنین وقتی اینو نوشتم ، لحظه ای نخواستم از خودم تعریف کنم :دی

قصدم فقط اشتراک این حال خوب و ترویج اون بود:))))

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها